Co to oznacza?

Otóż, ludzkie ciało to organizm i jednocześnie mechanizm działający według pewnych reguł. Co bardzo ważne, każdy z elementów tego organizmu jest częścią całości, zatem nie funkcjonuje odrębnie. Metoda Manipulacji Powięziowej [FM] opiera się, więc przede wszystkim na założeniu integralności i spójności. Obserwując relacje i zależności poszczególnych elementów można, bowiem odnaleźć zaburzenia i przyczyny wszelkich dysfunkcji w ciele.

Na czym opiera się koncepcja Manipulacji Powięziowej [FM]?

Powięź to skomplikowana tkanka oplatająca cały organizm, która nadaje kształt naszemu ciału. Otaczając każdy najmniejszy mięsień, każdy organ, każdą komórkę tworzy przy tym istny labirynt połączeń i napięć (tzw. tensegracja). Jedną z najważniejszych cech powięzi jest przenoszenie siły napięć do dalszych tkanek. „Zdrowa powięź” jest cienka, nawodniona i elastyczna – można ją porównać do sieci utkanej przez pająka zroszonej kroplami wody. Przenosi napięcia i toruje ruch. Urazy, brak ruchu, wady postawy, powtarzające się „złe” wzorce ruchowe powodują utratę elastyczności powięzi, co sprawia, że staje się gruba i sztywna. Co więcej, powięź znajdująca się między mięśniami tworzy tzw. bruzdy. Wówczas w miejscach styku powięzi z otaczającymi mięśniami dochodzi do sklejeń (np. miogeloz), a te z kolei prowadzą do upośledzenia mięśni. W efekcie brak swobodnego ślizgu mięśnia względem innego, sąsiadującego z nim, powoduje wzrost wydatku energetycznego, ponieważ zamiast uruchomienia jednej struktury konieczne jest zaangażowanie innych części naszej sieci (mięśni, komórek itp.) Ostatecznie, wszystko to może prowadzić do ograniczenia ruchomości stawów, przewlekłych przeciążeń mięśni (bolesność, sztywność, skrócenie mięśnia) a z czasem przyczynić się także do wytworzenia w naszym organizmie tzw. kompensacji, które mogą wywoływać poważne dysfunkcje w zupełnie innym rejonie naszego ciała. Dzięki temu możemy badać powiązania pomiędzy różnymi patologiami występującymi u pacjenta i stosować zindywidualizowane leczenie pozwalające całemu systemowi odzyskać fizjologiczną równowagę.

Jak wygląda terapia metodą FM?

W Manipulacji Powięzi wykorzystuje się punkty położone w szczególnych miejscach na ciele. Punkty te są w stanie wywoływać ból i zaburzać równowagę organizmu. Nazywa się je „centrami koordynacji” (CC). Centra Koordynacji – potocznie nazywane „sklejeniami” położone są z dala od miejsca występowania bólu pacjenta.

W trakcie sesji po dokonaniu dokładnej analizy problemu, terapeuta wyszukuję konkretnych punktów CC, które dają objawy zaburzenia pacjenta i przystępuję do leczenia. Leczenie polega na rozcieraniu „sklejeń”, które w początkowej fazie są bolesne, lecz po upływie około 35-42s. ból będzie zmieniać swoje nasilenie i pod koniec będzie ustępował. Bezpośrednio po opracowaniu „sklejeń” w miejscu dającym objawy często dochodzi do znacznej poprawy (zwiększenie zakresu ruchu w stawie czy też wzrost siły i koordynacji mięsniowej). Po zakończeniu sesji terapeutycznej w miejscu rozcierania pojawia się miejscowy stan zapalny, który wzmaga przebudowę powięzi. Etap ten jest niezbędny do osiągnięcia zrównoważenia systemu powięziowego (trwa od 48 do 72h)

W jakich problemach stosuje się metodę Manipulacji Powięzi [FM]?

Bólach stawowych (np. barkowego, biodrowego czy też skokowego)
Bólach kręgosłupa
Cieśni nadgarstka
Skręceniach stawów
Bliznach
Łokieć tenisisty/golfisty
Napięciowych bólach głowy
Kontuzjach sportowych
Ostroga piętowa
Zaburzeniach funkcjonalnych narządów wewnętrznych (dysfagia, ściskanie w klatce piersiowej, wzdęcia, zaparcia itp.)